بێهروز کوردئەحمەدی
تەنێ بە زەربێک و تارێ، لە خۆشیی لرفەی ئەو دەنگەی تۆ، دنیا و هەرچی تێدایە لێم دەتارێ.
لە کاتی مەقامەکەی مانگی یەکشەوەی ئەم شەماڵەدا، کە چۆن گەرووی گەوهەربەندت لە بەرزە قات دا بە حەوت چەهچەهە دەچریکێنێ و بە چواریش کۆتایی پێ دێنێ، مەگەر هەر خۆم بزانم چی بە سەر هەست و هەناوم دا دێ!
داخوا لە کاتی گوتنی ئەم گۆرانییەدا و بەو زەردەخەنە زێڕینە هەمیشەییەت، کۆتری دڵت بەرەو کوێ و بۆ کێ لە تەقڵەی داوە و لە کام جێژوان نیشتۆتەوە و ئەم شاکارە هەتاهەتاییەی لێ کەوتۆتەوە؟!
هەر ئێژی لە بەر دەم ئۆرکێسترایەکی خەمڵیو لە ژەنیارانی پسپۆڕ و شەیدا ڕاوەستاوی و شەنگە بە دەنگت دەکەی.
دەی خۆ ئەگەر بێ ژەنیار و ئورکێسترا و تەنانەت بە بێ تار و زەربە وەفادارەکەشت ئەم گۆرانی و مەقامەت چڕیبا، هەر ئەوەندەی کار تێدەکردم کە ئێستا و ئەمڕۆ بە بیستنەوەی ئەم دەگمەنەت هەستم بە شنینەوە کرد.
تۆ «ماملێ»کەی مەملەکەتی دڵی کە تا هەتایە سۆزی دەنگ و نەوات وەک نوقڵ و نەوات لە هیچ ماڵە کوردێکی ئاشقی مۆسیقادا نابڕێتەوە و بەیان بە زەمزەمەی دەنگی تۆ چاوی هەڵدێنێ و ئێوارە لە گەڵ هۆرەی ئاهەنگی تۆ چاوی دەچێتە خەو…
